Maaike Ouboter 

 

Je kust me, Je sust me, omhelst me, gerust me 

Je vangt me,verlangt me, oneindig ontbangt me 

Je roept me, Je hoort me, je redt en verstoort me 

Gelooft me, berooft me, verstikt en verdooft me 

Je ademt en leeft me, siddert en beeft me 

Vertrouwt me, beschouwt me als mens en weerhoudt me 

Van bozige dromen die op komen dagen 

De eenzame vragen van eindig geluk

 

Met je krullen als nacht, hoe je praat, hoe je lacht 

Hoe je stem zo dichtbij als een engel verzacht 

In mijn dromen doorstromen, oneindige leegtes 

Je remt me, je temt me, je roert en beweegt me 

Ik mis je, ik mis je, ik grijp je, ik gris je 

Ik wil je, bespeel je, ik roer en beveel je 

Om bij me te blijven, in donkere nachten 

Om niet meer te smachten naar jou

 

Laat me los 

Ik moet nu alleen 

En houdt me vast als het nodig is, in gedachten 

Ik zoek je in alles om me heen 

Maar al denk ik soms dat het zo beter is 

Kan ik het niet helpen dat ik je soms mis 

 

Ik smoor je, bevroor je, verlos, en verloor je 

Weg naar een andere plek maar ik hoor je 

Omarm je, verwarm je, ik zie je en voel je 

Ik aai je, ik streel je, ik knuffel en kroel je 

Je rijpt me, begrijpt me, verwart en misleidt me 

Het schrikt me soms af hoeveel ik op je lijk nu

Mijn glimlach, mijn tranen, mijn liefde voor leven 

Het spijt me van alles, kom help en bevrijd me

 

Ik kus je, ik sus je, ik doof en ik blus je 

Je blijft heel dichtbij me, maar in mijn hoofd rust je